فـــرقـــی نـمــیکــنـــد تـــو دل ببـــــــری یــــا مــــن دل ببـــــــــــازم ...

اگـــر حـــکــــم ، حـــکــــم د ل نـبـــاشـــد

دیـــر یــــا زود ,

یــــک نـــفــــر خــــواهـــــد بریـــــــــــــــد !

می خوآهی بـــــــروی؟

بـَهآنه می خــــــواهی؟

بگذار مـَن بهانه رآ دستت بدهم

برو و هر کس پرسید چــــــــــــرآ

بگو : لجــــــوج بود , همیشـــــه سـَرسختآنه عآشــــــقم بود

بگو : فـَریآد می کرد , همه جآ فریـاد می کرد که مرآ می خوآهد

بگو : درگیر بود , همیشــــــه درگیر افســــــون نگــــآهـَم بود

بگو : بی احساس بود , به همه توهین ها و اخم هآیم لـَبخند میزد

بگو : او نخواست , نخواست کســــی جز مـَن در دلش خآنه کند

مینویسم سرشار از عشق

      برای تویی که همیشه

تنها مخاطب خاص دلنوشته های منی...

    برای تو که بخوانی و بدانی

دوست داشتنت در من

     بی انتهاست...

^➹چه سکــــــــوتی دنیـــــــــــا را فـــــــــــرا می گرفت !!!^➹

^➹اگــــــــر هرکســــــــــــی ^➹

^➹تنهــــا به انــــــــــدازه ی صــــــــــداقتش^➹

^➹سخـــــن میگــــــفت ... ^➹ 

^❧شب است ...^❧

^❧کلنجار میروم با خودم^❧

^❧با دلتنگی هایم^❧

^❧با قلب له شده ام^❧

^❧با غرور شکسته ام^❧

^❧سراغش را بگیرم ... نگیرم ... بگیرم ... نگیرم^❧

^❧نزدیک صبح است ... دل را به دریا زدم ^❧

^❧" مشترک مورد نظر در حال مکالمه می باشد "^❧

باد باشی خاکتم

درخت باشی برگتم

چشمه باشی ابتم

هر کجا باشی به یادتم

مثل بارون با صفایی / مثل برف سفید و ماهی

مثل گل خوشبو و زیبا / مثل خون تو قلب مایی

چه بخواهی، چه نخواهی / تو عزیز دل مایی

تنهایی را دوست دارم!

عادت کرده ام که تنها با خودم باشم،

دوستی میگفت: عیب تنهایی این است:

که عادت میکنی خودت تصمیمی بگیری،

تنها به خیابان میروی،

به تنهایی قدم میزنی.

پشت میز کافی شاپ تنهایی می نشینی

و آدمها را نگاه میکنی،

ولی من به خاطر همین حس دوستش دارم!

تنها که باشی نگاهت دقیق تر میشود و معنادار،

چیزهایی میبینی که دیگران نمیبینند،

در خیابان زودتر از همه میفهمی پاییز آمده

و ابرها آسمان را محکم در آغوش کشیده اند!

میتوانی بی توجه به اطراف،

ساعتها چشم به آسمان بدوزی

و تولد باران را نظاره گر باشی.

برای همین تنهایی را دوست دارم،

زیرا تنها حسی است که به من فرصت میدهد خودم باشم!

با خودم که تعارف ندارم،

سالهاست-به-تنهایی-عادت-کرده-ام...!

گاهی دلم می خواهد خودم را بغل کنم!

ببرم بخوابانمش!

لحاف را بکشم رویش!

دست ببرم لای موهایش و نوازشش کنم!

حتی برایش لالایی بخوانم،

وسط گریه هایش بگویم:

غصه نخور خودم جان!

درست می شود!درست می شود!

اگر هم نشد به جهنم...

تمام می شود...

بالاخره تمام می شود...!!!

گـاهــﮯ نـدانـسـتـﮧ از یــک نـفـر بـتـﮯ درســت مــیـکـنـﮯ

آنــقـدر بـزرگ کـﮧ از دســت ابـراهـیـم نـیـز کــارـﮯ بـر نـمـﮯ آیـد